Twee standbeelden, die een naakte man en een al even naakte vrouw voorstellen, staan tegenover elkaar in het park.
Enkele honderden jaren nadat ze daar zijn neergezet in het park, daalt er een engel tot bij hen neer.
Met één enkel handgebaar wekt de engel de beelden tot leven.
De engel spreekt: 'Ik ben gezonden om jullie wederzijds verzoek om te kunnen bewegen in te willigen.
Maar wees vlug, je krijgt slechts een kwartier en daarna worden jullie weer twee stenen standbeelden.'
De man kijkt naar de vrouw, ze blozen allebei en verdwijnen in de struiken.
Een hevig geritsel weerklinkt en zeven minuten later komen beiden terug.
De engel glimlacht: 'Dat waren maar zeven minuten, waarom ga je niet terug en doe je het nog eens?'
De beelden bekijken mekaar weer en tenslotte zegt de vrouw: 'Waarom niet?
Laten we de rollen omkeren: Nu hou jij de duif vast en kak ik op zijn kop...'
Volgende mop: Zoals je weet hingen de vrouwen in de amsterdamse jordaan altijd uit het raam